Page 45 - Preschaint Nummer 7
P. 45

                 Perspectivas
Ich stehe.
Schaue hoch.
Schaue um mich.
Mein Standpunkt wird weit bis zum Horizont.
Ich gehe.
Was noch ein Dort war,
wird zum Hier
mit Weite vor meinen Fussspitzen bis zum neuen Horizont.
Der Horizont verändert sich mit jedem Schritt
und bleibt unerreichbar.
Ün iffaunt chaminaiva cun sieu non.
La senda mnaiva tres üna val.
Ad ho cumanzo a plouver.
Els haun chatto refügi suot ün crippel.
Fin cha in ün dandet es darcho cumparieu il sulagl cun ün arch San Martin.
L’abiedi ho vulieu as metter lo suotaint ed es currieu incunter a las strivlas culuridas.
E bainbod es l’abiedi turno cridand.
«Nu sun rivo. Nu sun rivo da’m metter suotaint!»
«Es que pussibel?», ho respundieu il vegl. «Eau t’he vis dal cumanzamaint davent suot l’arch in tschêl.»
preschaint das Magazin 43














































































   43   44   45   46   47